شناسائی و ارزیابی متغیرهای اقتصادی اثرگذار بر مهاجرت معکوس مطالعه موردی کلان شهر تهران

مقدمه و هدف پژوهش: با توجه به مفهوم مهاجرت، بازگشت مجدد مهاجرین به موطن اصلی خود برای زندگی به دلایل گوناگون، منجر به بروز پدیده مهاجرت معکوس می شود. مهاجرت معکوس در ایران بیشتر به بازگشت مردم از شهرهای بزرگ به شهرهای کوچک و یا از شهر ها به مناطق روستایی مربوط می شود. به دلیل اینکه قاعده ای منسجم برای مهاجرت وجود ندارد، علل و انگیزه ها برای مهاجرت گوناگون و در عین حال مکمل یکدیگرند. بر اساس مطالعات صورت گرفته بیشتر مهاجرت ها به استان تهران ناشی از مشکلات اقتصادی است. در این تحقیق نقش عوامل اقتصادی در شکل گیری پدیده مهاجرت معکوس از کلان شهر تهران بررسی شده است. از هدف های مهم این تحقیق شناخت و ارزیابی آن دسته از عوامل اقتصادی می باشد که در ایجاد انگیزه برای مهاجرت شهروندان تهرانی به شهرهای کوچک تر و یا روستاها مؤثر می باشند. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نظر روش از جمله تحقیقات توصیفی همبستگی و از نظر هدف کاربردی است. نحوه گردآوری داده ها، روش کتابخانه ای فیش برداری و روش میدانی استفاده از پرسشنامه بوده است. جامعه آماری پژوهش مردان و زنان ساکن در کلان شهر تهران و حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران 384 نفر تعیین گردید. یافته ها: در نهایت با توجه به یافته های حاصل شده، مشخص شد که در کلان شهر تهران دو عامل زیرساخت های اداری و امکانات رفاهی زندگی بر روی مهاجرت معکوس اثرگذارند و نیز عامل اول نسبت به عامل بعدی دارای تأثیر بیشتری می باشد